Þrótt-öfligr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "þrótt-öfligr" (lub þrótt-ǫfligr)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

þrótt-öfligr (þrótt-ǫfligr)

adj. mighty, of Thor, Hým.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego þrótt-öfligr może być bardziej dokładnie napisane jako þrótt-ǫfligr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚦᚱᚢᛏᛏ-ᚢᚠᛚᛁᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich