Þurðr
Słownik staronordyjski - þurðr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "þurðr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- þurðr
- m., gen. þurðar, [þverra], a decrease, waning; hvern þurð þú hefir drukkit á sænum, Edda 34; þóttisk hann sjá mikinn þurð á liði sínu, FaS. ii. 286; ekki fara í þurð draumarnir, Ld. 128 (vellum MS.); jafn-skjótir at vexti eða þurði, SkS. 53; stóð hans ríki með styrk miklum en öngum þurð, Ó. H. 69; til þurðar ríki þínu, Fb. iii. 321.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚦᚢᚱᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- gen.
- genitive.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- S.
- Saga.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)