Þytr

Słownik staronordyjski - þytr

Znaczenie staronordyjskiego słowa "þytr"

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

þytr
m. [þjóta], a noise, whistling sound, as of wind, leaves, Edda (Gl.); þær þyt þulu, of the whirling of a mill, Gs. 3: er þungt at heyra þyt smábarna, cries, wailings, Fms. i. 263; vinda gnýr eða vatna þytr, Skúlda; lúðra-þytr, q. v.; íllviðra-þytr.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚦᚢᛏᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich

Używane skróty:

l.
line.
m.
masculine.
q. v.
quod vide.
v.
vide.

Prac i autorów cytowanych:

Edda
Edda. (C. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Gs.
Grótta-söngr. (A. II.)
➞ Zobacz wszystkie prace cytowane w słowniku

Back