Um-bötun

Znaczenie staronordyjskiego słowa "um-bötun" (lub um-bǫtun)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

um-bötun (um-bǫtun)

or um-batan, f. an amendment, Bs. i. 292.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego um-bötun może być bardziej dokładnie napisane jako um-bǫtun.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛘ-ᛒᚢᛏᚢᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich