Unn-vörp
Słownik staronordyjski - unn-vörp
Znaczenie staronordyjskiego słowa "unn-vörp" (lub unn-vǫrp)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- unn-vörp (unn-vǫrp)
- n. pl. a swoop or drift of waves; in the phrase, falla sem unnvörp, to fall (in battle) like wave-drifts, = Lat. catervatim, Hkr. iii. 34; þar lágu menn svá þykkt sem unnvörp væri, Fms. viii. 405, vi. 68 (also spelt undvörp): in mod. usage undvörpum, id., Fas. i. 451; sauðfénaðr staðarins datt niðr unnvörpum í megrð, Bs. i. 873.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego unn-vörp może być bardziej dokładnie napisane jako unn-vǫrp.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚾᚾ-ᚢᚢᚱᛒ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- l.
- line.
- Lat.
- Latin.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)