Út-róðr
Słownik staronordyjski - út-róðr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "út-róðr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- út-róðr
- m. an outrowing, rowing out to sea, of fishermen; ef menn fá veðráttu til útróðrar, K. Á. 176, Dipl. iv. 15, freq. in mod. usage; hann lét þaðan sækja útróðra, Eg. 135, Fs. 174; þeir höfðu veiðar af megin-landinu, eggver ok útróðra af sjónum, Þorf. Karl. 416. útróðrar-maðr, m. an outpost fisherman who lies at a distant fishing-place during the fishing season, Fs. 143, Gpl. 425.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛏ-ᚱᚢᚦᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
- freq.
- frequent, frequently.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- pl.
- plural.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Dipl.
- Diplomatarium. (J. I.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Karl.
- Karla-magnús Saga. (G. I.)
- K. Á.
- Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)
- Þorf. Karl.
- Þorfinns Saga Karlsefnis. (D. II.)