Valr
Słownik staronordyjski - valr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "valr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- valr
- m. [A. S. wæl or walre], the slain; allan þann val, sem fellr á þeim á velli, gef ek Oðni, FaS. i. 380; konungr lét skip upp setja ok bera á valinn, and bear the dead on board, Hkr. i. 152; þær (the Valkyriur), ríða jafnan at kjósa val, ok ráða vígum, Edda 22. cp. Vþm. 46; kanna valinn, to search the field after a battle, Eg. 123, FmS. i. 182, Nj. 45; ræna val, Ó. H. 184; val þann allan er þar hafði fallit, id.; braut ór valnum, 220; sneru þar til er valrinn lá, 219.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛅᛚᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Podobne wpisy:
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- cp.
- compare.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- m.
- masculine.
- S.
- Saga.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)
- Vþm.
- Vafþrúðnis-mál. (A. I.)