Várar
Słownik staronordyjski - várar
Znaczenie staronordyjskiego słowa "várar"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
Staronordyjskie słowo várar może oznaczać:várar
- várar
- f., only in pl. [A. S. wær; O. H. G. wâre = foedus; cp. the adjectives, A. S. wær, O. H. G. wâr, Germ. wahr, Lat. verus]:—a pledge, troth, plight; the word is obsolete, and only occurs in the following references,—Helgi ok Sváfa veittusk várar, ok unnusk furðumikit, Helgi and Swáfa plighted their faith to one another, and loved each other much, Sæm.: einka-mál er veita sín á milli konur ok karlar, því heita þau mál várar, Edda 19; leggit Mjölni í meyjar-kné, vígit okkr saman várar-hendi, join us with a wedding-hand, Þkv.; þat ræð ek þér at þú trúir aldri várum vargdropa, Sdm.; hann lagði sitt mál í kné honum ok seldi várar, FmS. ix. 432 (in a verse).
- várar
- 2. the sing. only occurs in Vár, the name of one of the goddesses, Edda (cp. væringi); no doubt from várar. vára-vargr, m. a truce-breaker, Sdm.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛅᚱᛅᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- cp.
- compare.
- f.
- feminine.
- Germ.
- German.
- l.
- line.
- Lat.
- Latin.
- m.
- masculine.
- O. H. G.
- Old High German.
- pl.
- plural.
- S.
- Saga.
- v.
- vide.
- sing.
- singular.
Prac i autorów cytowanych:
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Sdm.
- Sigrdrífu-mál. (A. II.)
- Sæm.
- Sæmundar Edda. (A, C. I.)
- Þkv.
- Þryms-kviða. (A. I.)