Varta
Słownik staronordyjski - varta
Znaczenie staronordyjskiego słowa "varta"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- varta
- u, f. gen. pl. vartna, Mar.; [A. S. weart; Engl. wart; Germ. warze; Dan. vort]:—a wart on the body, Mar.; þat tekr af vörtur, Pr. 473; hafa vörtu á kinninni, ef maðr hefir vörtu svo hvorki hyli hár né klæði né maðr sjái hana sjálfr, það er auðs-merki, a wart that one cannot see oneself is a mark of wealth or good luck, Ísl. ÞjóðS. ii. 555; geir-varta, q. v.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛅᚱᛏᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Podobne wpisy:
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Dan.
- Danish.
- Engl.
- English.
- f.
- feminine.
- gen.
- genitive.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
- q. v.
- quod vide.
- S.
- Saga.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Ísl. Þjóðs.
- Íslenzkar Þjóðsögur.
- Mar.
- Maríu Saga. (F. III.)