Verga
Słownik staronordyjski - verga
Znaczenie staronordyjskiego słowa "verga"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- verga
- að, [A. S. wæreg], to soil; ek hafða hreinan serk, en hennar var vergaðr, Trist. 11; hleypti þrællinn hjá Þórarni, svá klæði hans verguðusk (vörguðust Ed. less correct), Lv. 112.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛁᚱᚴᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- S.
- Saga.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Lv.
- Ljósvetninga Saga. (D. II.)