Vesalingr
Słownik staronordyjski - vesalingr
Znaczenie staronordyjskiego słowa "vesalingr"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- vesalingr
- m. = veslingr, Hom. 31, Háv. 53, MS. 656 C. 24; hefn þú nú, Dróttinn, eigi má vesalingr minn, BS. i. 533.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛁᛋᛅᛚᛁᚾᚴᚱ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- m.
- masculine.
- S.
- Saga.
- v.
- vide.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Háv.
- Hávarðar Saga. (D. II.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)