Við-vörun
Słownik staronordyjski - við-vörun
Znaczenie staronordyjskiego słowa "við-vörun" (lub við-vǫrun)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- við-vörun (við-vǫrun)
- and við-varan, f. a warning, Nj. 166, 254, Fas. i. 491.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego við-vörun może być bardziej dokładnie napisane jako við-vǫrun.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛁᚦ-ᚢᚢᚱᚢᚾ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
Prac i autorów cytowanych:
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)