Víg-sök
Słownik staronordyjski - víg-sök
Znaczenie staronordyjskiego słowa "víg-sök" (lub víg-sǫk)
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- víg-sök (víg-sǫk)
- f. prosecution for manslaughter; sækja vígsakar, Íb. 8, Grág. i. 104, Nj. 86, Ld. 258; vígsakar aðili, Grág. ii. 22. Eb. 195, Bs. i. 676; vígsaka bætr, Grág. i. 189.
Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego víg-sök może być bardziej dokładnie napisane jako víg-sǫk.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛁᚴ-ᛋᚢᚴ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- f.
- feminine.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Íb.
- Íslendinga-bók. (D. I.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)