Vingla
Słownik staronordyjski - vingla
Znaczenie staronordyjskiego słowa "vingla"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- vingla
- að, [vingull], to confound, disturb; vinglaðr, confused, out of one’s mind.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᛁᚾᚴᛚᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich