Vömm

Znaczenie staronordyjskiego słowa "vömm" (lub vǫmm)

Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:

vömm (vǫmm)

f., gen. vammar, pl. vammir, for the references see vamm, n.

Ortografia: Książka Cleasby & Vigfusson używała litery ö do reprezentowania oryginalnej staronordyjskiej samogłoski ǫ. Dlatego vömm może być bardziej dokładnie napisane jako vǫmm.

Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚢᚢᛘᛘ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich