Horfa

Dicionário de Nórdico Antigo - horfa

Significado da palavra Nórdico Antigo "horfa"

Como definido pelo dicionário Cleasby & Vigfusson de Nórdico Antigo para Inglês:

A palavra Nórdico Antigo horfa pode significar:horfa

horfa
ð, subj. hyrfði, Rb. 470, SkáLd. H. 4. 21, Fms. xi. 76, [akin to hverfa, q. v.]:—to turn in a certain direction, Lat. vergere; horfði upp eggin, kjölrinn, the edge, keel, turned uppermost, Nj. 136, Ld. 142; h. frá landi, the ship turns towards the sea, Fms. xi. 101; er eigi veit hvárt söðull skal fram h. á hrossi eðr aptr, eða hvárt hann skal h., Grág. ii. 175; horfa bökum við e-m, to stand back to back, Hkr. iii. 384; horfa höfði til jarðar en fótum til himins, Post. 656 C. 37; hann hljóp æ sem horfði, he ran ever headlong on, Bret. 90; suðr horfðu dyrr, the doors looked south, Vsp., Fb. ii. 138; horfði botninn inn at höfðanum, Landn. 34; þótti honum ílla af sér h. fótrinn, i. e. the leg was awry, Sturl. ii. 63; hann horfði í lopt upp, Fs. 7.
horfa
II. to turn so as to look on, behold; hann horfði út ór hringinum, Ld. 276: with prepp. to look on, hón horfði þar á löngum, Ísl. ii. 274, passim; h. við e-m, to face one, Eg. 293; þeir bleyðask skjótt ef vel er við horft, Fms. vi. 312; h. öndurðr við, Ó. H. 183: metaph. to set oneself against a person, þeir er heldr höfðu við honum horft í sínum huga, Bs. i. 81; vóru þeir hinir mestu örskipta-menn er þeim tók við at horfa, i. e. they (the berserkers) were great ruffians if any one opposed them, Eb. 38 new Ed.; horfa ekki í e-t, not to turn away from, not to shirk, eg horfi ekki í að göra það.
horfa
2. metaph. matters take a turn, look so and so; þetta horfir til úefna, Ísl. ii. 239; at þar horfi til gamans mikils, that things look towards great joy, Fas. i. 317; horfði til landauðnar, 526; h. fastliga, to look bad, difficult, Lv. 94, Ld. 92; h. þungliga, Ísl. ii. 19; h. erfiðliga, Nj. 139; h. úvænt, to look unpromising, Eg. 340, Fms. xi. 76; hvárum horfir vænna, who is more likely to get the better, Nj. 45; e-m horfir betr, Lv. 54; ok horfir mjök í móti oss, 10; h. til handa e-m, to devolve upon one, Grág. i. 269.
horfa
III. reflex., with prepp.; horfask á, matters look so and so; betri sætt en nú þykir á horfask, Eg. 113; hér horfisk eigi sköruliga á, Fms. vii. 33; Hjalta þótti þá úvænt áhorfask, iv. 141, x. 214; horfask vel á, to look well, promise well; horfðisk á með þeim heldr en eigi, i. e. it looked rather good than not, Bjarn. 56; h. til e-s, to look as if …; eðr til hvers váða horfðisk, Fms. vii. 125; með fíflsku slíkri sem hér horfisk til, Eg. 729, Lv. 10.
horfa
2. recipr., horfask á, to face one another, Sturl. i. 176; horfðusk þeir Gizurr at höfðunum, turned the heads together, iii. 189.

Possível inscrição rúnica em Futark Jovem:ᚼᚢᚱᚠᛅ
As runas do Futark Jovem foram usadas do século VIII ao XII na Escandinávia e em suas colônias ultramarinas

Abreviaturas usadas:

i. e.
id est.
l.
line.
Lat.
Latin.
n.
neuter.
q. v.
quod vide.
subj.
subjunctive.
v.
vide.
metaph.
metaphorical, metaphorically.
reflex.
retlexive.
pr.
proper, properly.
recipr.
reciprocally.

Obras & Autores citados:

Bret.
Breta Sögur. (G. I.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Fs.
Forn-sögur. (D. II.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
Landn.
Landnáma. (D. I.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Post.
Postula Sögur. (F. III.)
Rb.
Rímbegla. (H. III.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
Vsp.
Völuspá. (A. I.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Eb.
Eyrbyggja Saga. (D. II.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Lv.
Ljósvetninga Saga. (D. II.)
Bjarn.
Bjarnar Saga. (D. II.)
➞ Veja todas as obras citadas no dicionário

Back