Æ
Old Norse Dictionary - æ
Betydningen af oldnorske ordet "æ"
Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:
Oldnorske ordet æ kan betyde:æ
- æ
- adv.; in vellums also spelt e, i. e. = ę; e hverr, Blanda; þess Guðs er lifir ok e man lifa, Blanda: ea, ea standa mér augu of eld til Gunnildar, Ágrip (in a verse); freq. ey and ei, see ei, p. 117: [Goth. aiw in ni-aiw = never; A. S. â, âwa; Engl. aye]:—for aye, ever; þat er ey eða ‘æ’ er aldregi þrýtr, Edda (UpS.) ii. 366; hans aldar mun æ vera at góðu getið, Hkm. 19; gott æ gömlum mönnum! Landn. (Hb.) 45; æ mon ek þora, Al. 2; at þeir komi þá æ til virðinga ok skiptinga, Grág. ii. 342; ef þú æ þegir, Hkv. Hjörv. 6; sýtir æ glöggr við gjöfum, Hm. 47; hygg ek at æ skyli má, Gm. 34; við vín eitt Óðinn æ lifir, 19; andspillis vanr þú skalt æ vera, Skm. 12.
- æ
- 2. with adj. or adv.; æ grænn, ever-green, Vsp. 19; æ góðr, ever-good, Eb. (in a verse); cp. ei-lífr, everlasting; æ hverr, [Scot. ever-ich] every man, Blanda; látum skútur várar fylgja æ hverju langskipi, every ship, i. e. each single, FmS. viii. 382; ok fór svá í vöxt, æ meðan (ever as long as) til vannsk, ix. 430; gékk hirðin sú er veginn ruddi, æ tveir jafn fram, two and two, x. 15; vóru menn greiddir til at taka þá æ sem þeir kæmi inn, ‘ever as they came in,’ i. e. one after another as they came (mod. jafnóðum og), Karl. 20; in Al. 41, hristir blóðuga e branda, read blóðuga e (i. e. æ) branda? aye shaking the bloody torches; æ jafnan, ever and aye, SkS. 193: æ ok æ, ‘aye and aye,’ ever and ever, FmS. vii. 270, Karl. 481, Mar., passim; æ æ kveða bandingja bifask, Fm. 7; æ síðan, for evermore, Nj. 16.
- æ
- 3. with compar.; var líf þeirra æ því veslara sem þat var lengra, Stj, 40; gljúfrin vóru æ því breiðari er ofarr var, became ever broader the higher it was up, FmS. viii. 51; lítið vindgol svá at merkit hóf æ (i. e. æ meir) frá stönginni, 382; æ sem fyrst, the soonest possible, Stj. 221; þú ert æ vístastr vera, the ever-wisest, i. e. by far the wisest, Vþm. 55; ok var Jómsvíkingum borit æ fullast, aye the fullest cup, i. e. the fullest cup was aye handed to them, Hkr. i. 231.
- æ
- 4. hvat er hér Atli æ Buðla son, ‘whatever’ i. e. whatever is then the matter with thee? Gkv. 3. 1.
- æ
- II. neg. never, for n’æ, Goth. ni-aiw; æ menn hann sjálfan um sjá, Vþm. 36.
Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser
Lignende indtastninger:
Forkortelser brugt:
- adv.
- adverb.
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Engl.
- English.
- freq.
- frequent, frequently.
- gl.
- glossary.
- Goth.
- Gothic.
- i. e.
- id est.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- S.
- Saga.
- v.
- vide.
- adj.
- adjective.
- cp.
- compare.
- mod.
- modern.
- Scot.
- Scottish.
- compar.
- comparative.
- neg.
- negative.
Værker & Forfattere citeret:
- Al.
- Alexanders Saga. (G. I.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Gm.
- Grímnis-mál. (A. I.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Hb.
- Hauks-bók. (H. IV.)
- Hkm.
- Hákonar-mál. (A. III.)
- Hkv.
- Helga-kviða Hundingsbana. (A. II.)
- Hkv. Hjörv.
- Helga-kviða Hjörvarðssonar. (A. II.)
- Hm.
- Hává-mál. (A. I.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Skm.
- Skírnis-mál. (A. I.)
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Fm.
- Fafnis-mál. (A. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Karl.
- Karla-magnús Saga. (G. I.)
- Mar.
- Maríu Saga. (F. III.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Vsp.
- Völuspá. (A. I.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Vþm.
- Vafþrúðnis-mál. (A. I.)
- Gkv.
- Guðrúnar-kviða. (A. II.)