Baðmr

Old Norse Dictionary - baðmr

Betydningen af oldnorske ordet "baðmr"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

baðmr
m. [Goth. bagms; A. S. beam, cp. Engl. hornbeam; Germ. baum], a tree, only used in poetry, v. Lex. Poët., never in prose or common language, and alien to all Scandin. idioms: it seems prop. to be used of the branches of a tree (in flower); hár b., the high tree, Vsp. 18; á berki skal þær rista ok á baðmi viðar, Sdm. 11 (referring to the lim-rúnar). Even used metaph. = gremium, sinus; er þá Véa ok Vilja | létztu þér Viðris kvæn | báða í baðm um tekið, when thou tookest both of them into thy arms, embraced them both, LS. 26; vaxi þér á baðmi (bosom) barr, Hkv. Hjörv. 16. cp. hróðrbaðmr (barmr is a bad reading), Vtkv. 8, a fatal twig.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᛒᛅᚦᛘᚱ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser

Forkortelser brugt:

A. S.
Anglo-Saxon.
cp.
compare.
Engl.
English.
Germ.
German.
gl.
glossary.
Goth.
Gothic.
l.
line.
m.
masculine.
metaph.
metaphorical, metaphorically.
n.
neuter.
prop.
proper, properly.
S.
Saga.
Scandin.
Scandinavia, Scandinavian.
v.
vide.

Værker & Forfattere citeret:

Hkv.
Helga-kviða Hundingsbana. (A. II.)
Hkv. Hjörv.
Helga-kviða Hjörvarðssonar. (A. II.)
Lex. Poët.
Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.
Ls.
Loka-senna. (A. I.)
Sdm.
Sigrdrífu-mál. (A. II.)
Vsp.
Völuspá. (A. I.)
Vtkv.
Vegtams-kviða. (A. I.)
➞ Se alle citerede værker i ordbogen

Back