Hefla

Old Norse Dictionary - hefla

Betydningen af oldnorske ordet "hefla"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

Oldnorske ordet hefla kan betyde:hefla

hefla
að, to furl the sail by hauling in the bunts and clews; látum vér Hrapp nú í seglit, þat var heflat upp við rána, Nj. 135; þá lét hann h. ok beið liðs síns, Ó. H. 182; síðan var heflat á konungs-skipinu, ok var sagt á önnur skipin, at öll skyldu sigla jafn-framt, Fms. ix. 285; þá bað jarl hefla ok bíða þeirra er síðarr færi, Fb. ii. 563; þá hafði Erlingr heflat á skeið sinni, at eigi skyldi hón ganga hvatara en önnur skip, Fagrsk. 86, (heflið á skeiðinni, at hón gangi eigi undan öðrum skipum, v. l.)
hefla
II. to plane, (mod.)

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚼᛁᚠᛚᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser

Forkortelser brugt:

l.
line.
v.
vide.
v. l.
varia lectio.
mod.
modern.

Værker & Forfattere citeret:

Fagrsk.
Fagrskinna. (K. I.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
➞ Se alle citerede værker i ordbogen

Back