Hirð

Old Norse Dictionary - hirð

Betydningen af oldnorske ordet "hirð"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

Oldnorske ordet hirð kan betyde:hirð

hirð
f. [akin to A. S. hyred; cp. also Engl. hire], a king’s or earl’s body-guard, the king’s men of olden times: for the hirð, their rights, duties, statutes, see the Laws and Sagas passim; among the Laws, specially the Hirðskrá, N. G. l. ii. 390–450, SkS. ch. 24 sqq.; among the Sagas, the FmS. and Hkr. passim, Eg. ch. 5, 8, Fagrsk. ch. 5, the poem of Hornklofi, and 216, Ó. H. ch. 200 sqq., passim: hann hefir ok hirð um sik sem konungr, Eg. 47; ok hafði sína hirð hvárr þeirra, FmS. vi. 185; þá skipar hann hirðinni í eina fylking (opp. to bændr), Hkr. i. 155.
hirð
COMPDS: hirðardómr, hirðbiskup, hirðbróðir, hirðbúnaðr, hirðdrengr, hirðhestr, hirðkona, hirðlið, hirðlög, hirðmaðr, hirðmannseiðr, hirðmannalúðr, hirðmannanafn, hirðmannastefna, hirðmær, hirðpallr, hirðprestr, hirðprúðr, hirðprýði, hirðriddari, hirðsiðir, hirðskip, Hirðskrá, hirðstefna, hirðstjóri, hirðstjórn, hirðstofa, hirðsveinn, hirðsveit, hirðvist.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚼᛁᚱᚦ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser

Forkortelser brugt:

A. S.
Anglo-Saxon.
ch.
chapter.
cp.
compare.
Engl.
English.
f.
feminine.
gl.
glossary.
l.
line.
L.
Linnæus.
opp.
opposed.
S.
Saga.

Værker & Forfattere citeret:

Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fagrsk.
Fagrskinna. (K. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
N. G. L.
Norges Gamle Love. (B. II.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
➞ Se alle citerede værker i ordbogen

Back