Kljá

Betydningen af oldnorske ordet "kljá"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

kljá

ð, [klé, pl. kljár], to fix the weights to a loom (see klé); mér þótti kljáðr vera vefrinn, Fms. xi. 49; harðkljáðr, hard stretched, Darr.: metaph., vera á enda kljáðr, to be finished, done; það er ekki á enda kljáð, there is no end of it as yet; vera út kljáðr, done; það er út kljáð um þau mál: kljá á enda, to wind up, to have done; er ek á enda kljáðr at þola þat lengr, Ísl. ii. 420.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚴᛚᛁᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser