Knár
Old Norse Dictionary - knár
Betydningen af oldnorske ordet "knár"
Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:
- knár
- adj., fem. kná (knó, Bs. i. 345), neut. knátt, [cp. Lat. gnavus]:—pithy, vigorous; hann var mikill maðr vexti ok knár, ok inn vaskasti um alla hluti, Sturl. ii. 38; Þorbjörn var knástr maðr, Lv. 27; þá var gott til knárra manna í Miðfirði, Þórð. 15; var Karl knástr, Sd. 138; varð síðan til kona vel tvítog, en knó, Bs. i. 345; knáir menn ok úlatir, Fbr. 50 new Ed.; ok óæð óknóm mönnum, Bs. i. 349; skal ek fá til kná menn at fylgja þér, Þorst. Síðu H. 181; vita mátti þó þat, segir Grettir, at ek munda eigi slíku til leiðar koma, sem ek hefi unnit, ef ek væra eigi all-knár, Grett. 97 new Ed.; margr er knár þó hann sé smár, a saying; eigi matti hann styrkvan kalla at afli en þó var hann hinn knásti ok inn fimasti, Sturl. iii. 221; í þessi skriðu týndisk Markús, en sá komsk í brott heill er óknástr var, Bs. i. 640; líkar þeim vel við Brand, þvíat hann var bæði knár ok liðvaskr, Lv. 24; Þórarinn var knástr maðr annarr en Þorgils, Fs. 143.
Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚴᚾᛅᚱ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser
Forkortelser brugt:
- adj.
- adjective.
- cp.
- compare.
- fem.
- feminine.
- l.
- line.
- Lat.
- Latin.
- m.
- masculine.
- neut.
- neuter.
- v.
- vide.
Værker & Forfattere citeret:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fbr.
- Fóstbræðra Saga. (D. II.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- Lv.
- Ljósvetninga Saga. (D. II.)
- Sd.
- Svarfdæla Saga. (D. II.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)
- Þorst. Síðu H.
- Þorsteins Saga Síðu-Hallssonar. (D. II.)
- Þórð.
- Þórðar Saga hreðu. (D. V.)