Lýðr

Old Norse Dictionary - lýðr

Betydningen af oldnorske ordet "lýðr"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

lýðr
m., gen. lýðs, pl. lýðir; but lýðar, Akv. 12, Sighvat (FmS. vi. 40); [from Goth. liudan = to grow; cp. Ulf. jugga-lauþs = νεανίσκος; A. S. leôð; Engl. lewd people; O. H. G. liut; Germ. leute; Swed. ung-lyde = youth; cp. Gr. λαός, λεώς]:—people, esp. the common people; lýðr heitir landfólk, Edda 108; vera allir samt sem einn lýðr, Stj. 187; þegar lýðrinn var sjálfráða, Ó. H. 46; allit., stjórn lýðs ok lands, Orkn. 124; lands-lýðr, the people of the land; allr lýðr, all people, FS. 178; öllum lýð, Magn. 438; allir lyðir, 656 A. ii. 18; af lýðum sínum, by his people, Stj. 347; Múspells-lýðir, Vsp. 51; en er konungr heyrði ákafa lýðsins, Ó. H. 205; tók þar lýðr við trú … í vilð við lýðinn, FmS. x. 393; ok margr lýðr annarr, Karl. 425: the household folk, gakk þú út ok allr lýðr með þér, Nj. 200.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᛚᚢᚦᚱ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser

Forkortelser brugt:

allit.
alliteration, alliterative.
A. S.
Anglo-Saxon.
cp.
compare.
Engl.
English.
esp.
especially.
f.
feminine.
gen.
genitive.
Germ.
German.
gl.
glossary.
Goth.
Gothic.
Gr.
Greek.
l.
line.
lit.
literally.
m.
masculine.
n.
neuter.
O. H. G.
Old High German.
pl.
plural.
S.
Saga.
Swed.
Swedish.
Ulf.
Ulfilas.
v.
vide.

Værker & Forfattere citeret:

Akv.
Atla-kviða. (A. II.)
Edda
Edda. (C. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Fs.
Forn-sögur. (D. II.)
Karl.
Karla-magnús Saga. (G. I.)
Magn.
Magnús Saga jarls. (E. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Orkn.
Orkneyinga Saga. (E. II.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Vsp.
Völuspá. (A. I.)
➞ Se alle citerede værker i ordbogen

Back