Munnr
Old Norse Dictionary - munnr
Betydningen af oldnorske ordet "munnr"
Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:
Oldnorske ordet munnr kan betyde:munnr
- munnr
- m., old nom. muðr, in poems, but gen. munns, dat. munni; [Ulf. munþs = στόμα; A. S. muð; Engl. mouth; Germ. and Dan. mund; Swed. mun]:—the mouth, Edda 71, 109; hafa slíkar ræður í munni, FmS. ii. 292; leggya e-m orð í munn, Fær. 254; segja, mæla fyrir munni sér, to say in a low voice, Al. 2, Vígl. 31; má eigi einum munni allt senn segja, FmS. xi. 43, v. l.; also, einum munni, with one mouth, unanimously; mæla feigum munni, Nj. 9; e-m verðr orð (vísa) á munni, to utter, Sd. 139, Fb. i. 525; ferr orð er um munn líðr, a saying, Vápn. 15; lúk heill munni sundr, well said! Band. 37 new Ed.; mæla af munni fram, FmS. vi. 375; mælandi muðr, a speaking mouth, able to speak, n. G. l. i. 61; halda munni, to hold one’s tongue; það er mikit í munni, big in the mouth (in talk), but really small; vera mestr í munninum, of a braggart:—of beasts, með gapanda munn, Edda 41; þá mun hann alla yðr í munni hafa, Fagrsk.; úlfs-munnr, FmS. vi. (in a verse); frá leons munni, Stj. 463, Grág. i. 383 (of a horse): of a bird, 623. 9; but commonly kjöptr, nef, goggr, q. v.
- munnr
- II. metaph. the steel mount of an axe or hammer, (öxar-muðr, hamars-muðr); öxin hljóp niðr í steininn svá at muðrinn brast ór allr ok rifnaði upp í gögnum herðuna, Eg. 181; öx nær álnar fyrir munn, 715, Ld. 276, Gullþ. 20; hann kastar frá sér öxinni, ok kom í stein ok brotnaði ór allr muðrinn, Sd. 177; hamars-muðrinn sökkr djúpt í höfuðit, Edda 30; nema Einarr kyssi öxar munn enn þunna, FmS. vi. (in a verse).
- munnr
- 2. an opening; sekkjar munninum, Stj. 214; but usually munni (the weak form).
- munnr
- III. a nickname, Fb. iii, Landn.; gull-muðr = chrysostomus.
- munnr
- COMPDS: munnamagi, munnbiti, munneiðr, munnfagr, munnfyllr, munnharpa, munnligr, munnliga, munnlítill, munnljótr, munnmæli, munnnám, munnrugl, munnsetja, muunnsopi, munnstórr, munnstæði, munnsviði, munntal, munnvarp, munnvatn, munnvik, munnvíðr.
Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᛘᚢᚾᚾᚱ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser
Forkortelser brugt:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Dan.
- Danish.
- dat.
- dative.
- Engl.
- English.
- f.
- feminine.
- gen.
- genitive.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- L.
- Linnæus.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- nom.
- nominative.
- q. v.
- quod vide.
- S.
- Saga.
- Swed.
- Swedish.
- Ulf.
- Ulfilas.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
- þ.
- þáttr.
Værker & Forfattere citeret:
- Al.
- Alexanders Saga. (G. I.)
- Band.
- Banda-manna Saga. (D. II.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Fagrsk.
- Fagrskinna. (K. I.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fær.
- Færeyinga Saga. (E. II.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Sd.
- Svarfdæla Saga. (D. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Vápn.
- Vápnfirðinga Saga. (D. II.)
- Vígl.
- Víglundar Saga. (D. V.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Gullþ.
- Gull-Þóris Saga. (D. II.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)