Taða

Betydningen af oldnorske ordet "taða"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

Oldnorske ordet taða kan betyde:taða

taða

u, f., gen. pl. taðna, Grág. ii. 257, [tað], the hay from the well-manured home-field (see tún), Nj. 67; þá er þar útbeit svá góð nautum, at þat er kallat jamnt ok stakkr töðu, Eg. 711; auka sína töðu, Grág. ii. 257; raka töðu sína alla saman í stór-sæti, Eb. 224; var þá svá komit heyverkum at Fróðá at taða öll var slegin, en full-þurr nær helmingrinn, 260; veðr er gott, sagði hann, ok mun skína af í dag, skolu þér slá í töðu í dag, en vér munum annan dag hirða hey várt, 152; taðan stóð úti umhverfis húsin í stór-sæti, Bandkr. 59; hann setti fyrir tveggja yxna sleða, ok ók saman alla töðu sína, Landn. 94; hey heima ok útangarðs nær fjórum tigum faðma toðu en mjök svá engi úthey, Dipl. v. 18; sjá um bú sitt meðan töður manna eru undir, Nj. 193.

taða

2. the home-field, infield; Vali beitir töður órar, Kormak; töður ok engjar, the infields and outfields, Grág. ii. 217; menn eigu ok at brjóta jörð ef þeir vilja til taðna sér, 257; ok er hann hafði lokit heimatöðunni, when he had done mowing the infield, Finnb. 340; svá görisk at þessu mikill gangr, at þat beit upp alla töðuna, Krók. 5 new Ed.

taða

COMPDS: töðualinn, töðuannir, töðugarðr, töðugjöld, töðugæft, töðugöltr, töðuverk, töðuvöllr.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᛏᛅᚦᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser