Þjaka
Old Norse Dictionary - þjaka
Betydningen af oldnorske ordet "þjaka"
Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:
Oldnorske ordet þjaka kan betyde:þjaka
- þjaka
- að, a later form from þjökka, see below; þjaka and taka make a rhyme, Pass. 23. 12: [Ivar Aasen tjaaka]:—prop. to thwack, thump, smite, hence to afflict: with acc., þóknist honum að þjaka, þitt hold örkumslum með, Pass. l. c.: with dat., þeir hafa bæði hrakt og hrjáð, hrundið og þjakað honum, Pass. 9. 7.
- þjaka
- 2. in the part. þjakaðr, worn, fainting, exhausted; móðr ok þjakaðr af umgangi þeirra, Fas. ii. 452; var hón þjökuð mjök, of one saved from drowning, Þórð. 62; hann var þjakaðr mjök af kulda, Bs. i. 331; þjakaðr af göngu ok erviði, Fb. iii. 366; var hann mjök þjakaðr, Bárð. 17 new Ed.
Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚦᛁᛅᚴᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser
Forkortelser brugt:
- acc.
- accusative.
- dat.
- dative.
- l.
- line.
- l. c.
- loco citato.
- prop.
- proper, properly.
- part.
- participle.
Værker & Forfattere citeret:
- Ivar Aasen
- Ivar Aasen’s Dictionary, 1850.
- Pass.
- Passiu-Sálmar.
- Bárð.
- Bárðar Saga. (D. V.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Þórð.
- Þórðar Saga hreðu. (D. V.)