Þylja

Betydningen af oldnorske ordet "þylja"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

Oldnorske ordet þylja kan betyde:þylja

þylja

pres. þyl, þylr; pret. þulði or þuldi; subj. þylði; part. þulit; [þulr]:—to say, read, chant, in one continuous tone, without either stopping, or any intonation; mál er at þylja þular-stóli at, of a sage saying his saws, Hm. 111; hygg vísi at hve ek þylja fat, ef ek þögn of gat, of a bard chanting his lay, Höfuðl. 3; þyl ek grunnstrauma Grimnis, Þd.; vel samir enn of eina ölselju mér þ., Jd. 3; þylja um sigr, to chant the victory, Fms. vi. (in a verse); þær þyt þulu (þulðu?), they sang their songs, accompanied the whirling mill with their song, Gg. 3.

þylja

2. to chant or murmur in a low voice, as one saying charms, prayers, or the like; hann (Njáll) fór opt frá öðrum mönnum einn saman ok þuldi, Nj. 156; sat Geitir, faðir bónda á palli, ok þuldi í feld sinn, murmured into his cloak, Fb. i. 253; það er svo mart og það er svo mart þulið í feldinn gráa, | sem ei er bert og ekki vert eptir neinum að hváa, Grönd. 160; Þórir sat einn samt í öndugi ok þuldi í gaupnir sér, Fas. iii. 153; hann lá þar ok horfði í lopt, ok gapti bæði munni ok nösum, ok þujdi nökkut (of spells), Þorf. Karl. ch. 7; þulði uðr, the wave murmured, Skáld H. 4. 32.

þylja

II. reflex., þyljask um, þylsk hann um eða þrumir, to murmur sulkily, Hm. 17.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚦᚢᛚᛁᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser