Þyngja

Betydningen af oldnorske ordet "þyngja"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

Oldnorske ordet þyngja kan betyde:þyngja

þyngja

ð and d, [þungr, Dan. tynge], to weigh down, burden, make heavy, Hom. 53; mun mér eigi þ. þetta erviði, it will not encumber me, Eluc. 3; augu þeirra þyngðusk (pass.) af tárum, 623. 60.

þyngja

2. impers. he grows heavy, with dat. of manner; en sóttinni þyngði (the illness grew worse) eigi því síðr, ok andaðisk hann, Fms. x. 73; þá þyngdi honum mjök (it grew very heavy with him, i. e. he grew heavy from sleep), ok lagðisk hann niðr ok svaf, v. 222; þyngja tekr máli ok minni, Skáld H. 5. 16.

þyngja

II. reflex., tekr nú bardaginn at þyngjask, to grow heavy, adverse. Fas. i. 105; honum tók þá at þyngjask (he sank) sem á leið daginn, Fms. viii. 445.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚦᚢᚾᚴᛁᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser