Þysja

Betydningen af oldnorske ordet "þysja"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

þysja

pres. þyss; pret. þusti; gustr, þustu, Sighvat; in mod. usage þusa and þusti: [an older form for þyrja? cp. þausnir]:—to rush; þusti (þursti Ed.) þegar allr Grikkja-herr alvápnaðr ór herbúðunum í borgina, Fms. vi. 157; þá þysja Rómverjar þar at, Rom. 273; þustu þeir þá fram ór skóginum eptir þeim, Ó. H. 135; ok enn þustu at allir þeir er í öðrum stöðum höfðu setið, 68; þá þustu bændr at konungi ok báðu hann eta kjöt, Fms. i. 35; ok nú þyss sjá flokkr fram á leikvöllinn, Skálda 172.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚦᚢᛋᛁᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser