Úlfúð
Old Norse Dictionary - úlfúð
Betydningen af oldnorske ordet "úlfúð"
Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:
- úlfúð
- f., in Icel. now sounded úlbúð, and so spelt, Stj., Sturl., Eg. l. c., ‘wolf’s mood,’ savageness; enn er Halli fann þat sló hann á sik úlfúð ok íllsku, Eb. 114; hann er fullr upp úlfúðar (úlbúðar, v. l.), Eg. 114; tóku menn þegar at reisa úlfúð í móti, Fms. v. 102; sakir þeirrar úlbúðar er faðir hans hafði á Davíð, Stj. 473; þó var úlbúð ærin í ambhöfða brjósti, Sturl. i. 35 (in a verse).
Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚢᛚᚠᚢᚦ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser
Forkortelser brugt:
- f.
- feminine.
- Icel.
- Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.
- l.
- line.
- l. c.
- loco citato.
- s. v.
- sub voce.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
Værker & Forfattere citeret:
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)