Vík

Old Norse Dictionary - vík

Betydningen af oldnorske ordet "vík"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

Oldnorske ordet vík kan betyde:vík

vík
f., gen. víkr, pl. víkr, [from víkja; Dan. vig], prop. a small creek, inlet, bay; vík gékk upp fyrir austan nesit en upp at víkinni stóð borg mikil, Eg. 161; þeir námu víkr þær er við þá eru kenndar, Landn. 236; í vík eina … hjá vík þeirri, 57; sá ek at í hverja vík vóru rekin brot af þessu tré, Fms. vii. 163; víkr ok fjörðu, Fbr. 14 new Ed.; tveim megin víkriunar, Fs. 143; margar víkr, 146; róa vik á e-n, to row one round, get the better of another; þætti mér mikit vaxa mín virðing, eðr þess höfðingja er á Hrafnkel gæti nökkura vík róit, Hrafn. 16 (metaph. from pulling in a race), Þjal. 48.
vík
II. freq. in local names, Vík, Víkr, Húsa-vík, Reykjar-vík, etc.: the name of Vík or Víkin was specially given to the present Skagerack and Christianiafjrord with the adjacent coasts; í Vík austr, í Víkinni, sigla inn, út Víkina, Fms. passim. The form -wick or -wich in British local names is partly of Norse, partly of Latin origin (vicus); all inland places of course belong to the latter class.
vík
COMPDS: víkrbarmr, víkrhvarf, Víkmarr.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚢᛁᚴ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser

Forkortelser brugt:

Dan.
Danish.
f.
feminine.
gen.
genitive.
l.
line.
metaph.
metaphorical, metaphorically.
n.
neuter.
pl.
plural.
prop.
proper, properly.
class.
classical.
etc.
et cetera.
freq.
frequent, frequently.
m.
masculine.

Værker & Forfattere citeret:

Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fbr.
Fóstbræðra Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Fs.
Forn-sögur. (D. II.)
Hrafn.
Hrafnkels Saga. (D. II.)
Landn.
Landnáma. (D. I.)
Þjal.
Þjalar-Jóns Saga. (G. III.)
➞ Se alle citerede værker i ordbogen

Back