Vitni

Betydningen af oldnorske ordet "vitni"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

Oldnorske ordet vitni kan betyde:vitni

vitni

n. [A. S. witnes; Engl. witness; Dan. vidne = testis]:—witness, testimony (prop. vitni is the act, ‘váttr’ the person, but sometimes the terms are confounded, as witness is in Engl.); bera vitni, to bear witness; bera vitni með e-m, Eg. 61, FmS. vi. 194; sama vitni berr Galenus, Lækn.; bera e-m gótt vitni, Nj. 11; eins þeirra vitni skyldi hrinda tíu Norðmanna vitni, Ó. H. 227: an evidence, outward mark, var þar orpinn haugr til vitnis, 655 xiv. B. 2.

vitni

2. = váttr, a witness, of persons; nefna vitni, to call witnesses, FmS. vii. 142; nefna vitni at e-u, Grág. i. 211, 214; flutti hann fram vitni sín ok váttorð, FmS. vii. 142; kjósa með vitni, hvart …, Grág. i. 210; eptir vitnum ok gögnum skal hvert mál dæma, n. G. l. i. 31; nú eru þau vitni er eigi skolu and-vitni í móti koma, þat er heimstefnu-vitni …, 32; var þat vitnum bundit, FmS. vi. 149; ef maðr kallask lostinn, ok eru eigi vitni við, þá …, if a man says that he has been beaten, there being no witnesses, n. G. l. i. 73; hann skal beiða hinn með vitnum at bregða af marki, Jb. 290: allit., þá lét hann ganga fram vitni sín ok vátta, FmS. vii. 141.

vitni

COMPDS: vitnisburðr, vitnisbúð, vitnisbærr, vitnisfastr, vitnisfjall, vitnislauss, vitnalaust, vitnismaðr, vitnissannr, vitnisörk.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚢᛁᛏᚾᛁ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser