Síga

Makna kata Bahasa Norse Lama "síga"

Seperti yang ditakrifkan oleh Kamus Bahasa Norse Lama ke Bahasa Inggeris Cleasby & Vigfusson:

Kata Bahasa Norse Lama síga boleh bermaksud:síga

síga

pres. síg, sígr; pret. seig, seigt (seigst), seig; pret. sé, Karl. 523, l. 8, Fb. i. 227, l. 12, Nj. 21; pl. sigu; subj. sigi; part. siginn: [A. S. and Hel. sîgan]:—to sink down, being let down by a rope or by any slow motion; lélu þeir síga festi ofan í gröfina, they lowered a rope down into the pit, Eg. 234; Ó. H. 152; létu þeir þá síga skipin ofan fyrir hellinn með reipum (in the verse, skip sigu í reipum). FmS. vii. 82; hón lætr hann síga í festi ofan fyrir múrinn, Stj. 470; haim lét stein í festar-augat, ok lét svá síga ofan at vatninu, Grett. 141; létu þá svá síga ofan á sjáinn ór borginni, Orkn. 312.

síga

2. to slide, but of a slow, heavy motion; er betri sígandi arðr en svífandi, BS. i. 139; höfðu út sigit iðrin í þat sárit er Jómarr hafði veitt, the entrails had slipped out through the wound, Orkn. 458; þar var fjöl ein sigin ofan, FmS. ix. 308; hann lét síga brýnnar ofan fyrir augun, Edda; var þá sigit blóð fyrir augn þeim, Hrafn. 21; sigu saman augun þá er dauðinn for á hann, FmS. xi. 150; seig þá skipit aptr millum skipanna, Grett. 82; þá er orrostan sé saman, Fb. i. 227 (Orkn. 30); hvárigir láta undan síga sín skip, FmS. x. 131; láta síga út skipin frá bryggjum, viii. 95; láta síga aptr til sömu hafnar, i. 303; láta síga á hömlu, 172; þeir létu síga fylkingar sínar ofan með ánni, vi. 406; sígr þá saman orrosta, Hkr. i. 51; þat var síðarla dags er orrosta seig saman, iii. 125; síga saman fylkingar, Stj. 598; láta síga til samþykkis við e-n, to let it slide towards an agreement, let things drift towards it, Sturl. i. 201; létum síga sáttmál okkur, we came to terms, Skv. 3. 39.

síga

3. spec. phrases; seig á hann svefn, FmS. iii. 48; þá seig á hann svefn ok þó lauss, Ó. H. 195; konungi þótti í svefninum síga á sik svá sem nokkurr úmegins-þungi, FmS. iii. 51; þá sé á hann úmáttr, Karl. 523; sé sorti mikill fyrir augu þeim, Nj. 21.

síga

II. reflex. to let oneself sink; lætr hann sígask ór trénu, be let himself drop from the tree, Edda. 45, see the corresponding verse in the Haustlöng; láta sígask af garði, FmS. vi. 368; hann var kominn upp á garðinn, ok lét sígask of inn, hauled himself down, id.; hann lét sígask fast á stólinn, Edda 61; lætr hann sígask niðr af hestinum, he let himself drop from the horse, Ísl. ii. 150; nokkurir menn létu sígask sárir, dropped wounded, BS. i. 528; sígask lét nú einn hér úti (one dropped), Fb. iii. 450; hans menn létu sígask ofan með díkinu, FmS. vi. 406, viii. 162, v. l.; láta undan sígask, Eg. 287, FmS. xi. 131.

síga

2. part., get ek at héðan af fari þeim heldr síganda, it will go downwards with them, Grett. 176 new Ed.

Tanda runa yang mungkin dalam Futhark Muda:ᛋᛁᚴᛅ
Runa Futhark Muda digunakan dari abad ke-8 hingga ke-12 di Scandinavia dan penempatan luar pesisir mereka