Meta

Old Norse Dictionary - meta

Meaning of Old Norse word "meta"

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

Old Norse word meta can mean:meta

meta
mat, mátu, metinn: imperat. met (mettu); pret. subj. mæti seems not to occur, but a weak metti (from metja) is used, FaS. ii. 464: with neg. suff., pret. matkat ek, D. I..)">Fbr. (in a verse): in mod. usage a weak pret. matti, mattist, mettist is often used, eg mattist um við hann, ef eg metti það nokkurs, and the like; þeir möttust um hin efstu sæti, n. T., and the like: [Ulf. mitan = μετρειν; A. S. metan; Engl. mete; O. H. G. mezan; Germ. messen: Swed. mäta.]
meta
B. To tax, value, absol. or with acc.; ef þeir kynni meta sik, if they would value themselves rightly, not puff themselves up, FmS. viii. 40; hón mat sik eigi minna heldr en hón mat konunginn, SkS. 461: metaph., þá á eigi at meta kviðburð þeirra, their verdict is void, Grág. i. 54.
meta
2. with gen. of the price; meta mikils, lítils, to value at much, little; mátu menn þat mikils, er Rútr hafði sett leysingjann niðr á úleyfðri jörðu Höskuldar, D. I..)">Ld. 102; konungr mat þá mikils, valued them much, D. I..)">Eg. 73; munu þín orð hér um einskis metin, thy words will he counted for naught, Sturl. iii. 139
meta
3. to value money, charge for, the price in gen.; synjat er þá fars ef leigu er metið, Grág. ii. 268; engi skal meta kaups leg at kirkju eða líksöng, K. Á. 72; mörgum veitti Rafn smíðir sínar ok alldri mat hann þær fjár, BS. i. 645; aldrei mat hann fjár lækning sína, 643; meta eigi leigu, D. I. i. 320.
meta
4. meta e-t við e-n, to charge one; met þú við mik rekkju-búnaðinn, Eb. 256; þeir spurðu hversu dýrt vera skyldi, hann kvaðsk ekki meta mundu við konung en bað þá hafa ef þeir vildi, Fb. i. 333: hafði Björn falat þessa skikkju ok var af metinn, out-bidden, 577: to mete a thing out to one, to leave a thing to another to do: ætla ek at vér skylim ekki við aðra meta (= metask á við aðra) at skipta höggum við Ólaf ef vér komumk í færi um þat, i. e. we will do it ourselves, Ó. H. 214; allir mátu við Erling atkvæði um skírsluna, they all put to E. to decide about the ordeal, Fb. 11. 195; flestir munu hér meta svör við Þorleif, Sturl. iii. 139; en við Þorkel met ek, at fá þá hluti til er hafa þarf, but I will leave it to Th. to provide the necessary things, Þorf. Karl. 378; þetta höfuð mundi eigi við aðra meta at mæla eptir hann, ef þess þyrfti við, Eb. 126; en allir mátu við Fjölni þvíat hann var þeirra vitrastr ok mest virðr, FmS. xi. 64.
meta
II. reflex., þá á lands-drottinn í lóðinni svá mikit sem húsit metzk. Gþl. 330; sem hús metzk, 333; þá smíð er til afbragðs mettisk, FaS. ii. 464; sakir er til brautgangs mætti metask, D. I..)">Ld. 52.
meta
2. recipr., metask við, to contend; ef þeir metask eiða við þá skulu þeir hluta með sér, if there be a confest about taking the oaths they shall draw lots, Grág. i. 9; en ef goðarnir metask þat við, hvárr þeirra skal fá honum ok skal …, 33:—metask um e-t, to contend who is to be the first; síðan gengu þeir at dyrrunum ok möttusk þeir um hverr fyrst skyldi inn ganga, Þorst. hv. 43 (Ed. möttust from a paper MS.)
meta
3. part., hann var vel metinn (esteemed) hvar sem hann kom, D. I..)">Ld. 100, Nj. 7.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛘᛁᛏᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

A. S.
Anglo-Saxon.
Engl.
English.
f.
feminine.
Germ.
German.
gl.
glossary.
imperat.
imperative.
l.
line.
m.
masculine.
mod.
modern.
neg.
negative.
O. H. G.
Old High German.
pret.
preterite.
S.
Saga.
subj.
subjunctive.
uff.
suffix.
Swed.
Swedish.
Ulf.
Ulfilas.
absol.
absolute, absolutely.
acc.
accusative.
metaph.
metaphorical, metaphorically.
gen.
genitive.
n.
neuter.
i. e.
id est.
reflex.
retlexive.
pr.
proper, properly.
recipr.
reciprocally.
v.
vide.
part.
participle.

Works & Authors cited:

Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Fbr.
Fóstbræðra Saga. (D. II.)
N. T.
New Testament.
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
D. I.
Diplomatarium Islandicum. (J. I.)
K. Á.
Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)
Björn
Biörn Halldórsson.
Eb.
Eyrbyggja Saga. (D. II.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Karl.
Karla-magnús Saga. (G. I.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
Th.
Theophilus. (F. III.)
Þorf. Karl.
Þorfinns Saga Karlsefnis. (D. II.)
Gþl.
Gulaþings-lög. (B. II.)
Þorst. hv.
Þorsteins-þáttr hvíta. (D. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
➞ See all works cited in the dictionary

Back