Neinn

Old Norse Dictionary - neinn

Meaning of Old Norse word "neinn"

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

Old Norse word neinn can mean:neinn

neinn
adj. pron., prop. a compd contr. from né einn = not one, none, but afterwards contr.; it is, however, never used as a pure negative, but only after a negative, as indef. pron.; for the older uncontr. usage see né A. II: [cp. A. S. nân; Engl. none]:—any, Lat. ullus, following after a negation, aldri svá at honum væri nein raun í, never … any danger, Nj. 262; varð eigi af neinni eptir-för, Valla l. 196; ekki er þetta furða nein, it is no apparition, Ísl. ii. 337; þess mundi eigi leita þurfa, at konungr mundi neina sætt göra, 84; Erlingr hafði eigi skaplyndi til at biðja konung hér neinna muna um, Ó. H. 47; aldri svá … at neitt vápn, FaS. i. 281; kom mér aldregi í hug, at sá mundi neinn vera, Art.; ekki neinu sinni, not once, Fb. i. 104; ekki neins staðar, nowhere:—where the negation is indirect or understood, lét hann af at eggja konung á neinar ferðir, Fb. ii. 427, (né einar, FmS. vii. 29, l. c.); skal ek miklu heldr þola dauða en veita þeim neitt mein, Nj. 168; at hann mundi taka úmjúkliga á því, at vægjask í neinum hlut til, Ó. H. 51; fyrr skal hón fúna en neinn taki hana, Lv. 50:—en neinn = en nokkur, than any; fleira íllt gékk yfir Gyðinga-lýð en yfir neina þjóð aðra, Ver. 42.
neinn
2. as subst. anybody; hann tekr enga þá úsæmd til at neinn þori at …, Ld. 214; ekki neitt, nothing, FaS. i. 17; hvárki var neitt til, there was not aught of either, Gísl. 37; það er ekki til neins, ‘tis of no use. neins-staðar, adv.; ekki n., not anywhere, nowhere.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚾᛁᛁᚾᚾ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

adj.
adjective.
A. S.
Anglo-Saxon.
contr.
contracted.
cp.
compare.
def.
definite.
Engl.
English.
f.
feminine.
gl.
glossary.
indef.
indefinite.
l.
line.
L.
Linnæus.
Lat.
Latin.
l. c.
loco citato.
n.
neuter.
prop.
proper, properly.
pron.
pronoun.
S.
Saga.
v.
vide.
adv.
adverb.
subst.
substantive.

Works & Authors cited:

Art.
Artus-kappa Sögur. (G. II.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Lv.
Ljósvetninga Saga. (D. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
Valla L.
Valla Ljóts Saga. (D. II.)
Ver.
Veraldar Saga. (E. II.)
Gísl.
Gísla Saga. (D. II.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
➞ See all works cited in the dictionary

Back