Sæta

Meaning of Old Norse word "sæta"

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

Old Norse word sæta can mean:sæta

sæta

t, [sitja, sat, sátu], to sit in ambush for, waylay; with dat., var þeim sætt við sætr nokkur, vóru þar drepnir sumir, Fms. v.ii. 380; at þér sætið þeim á Eiða-skógi, Eg. 576; hann ætlar at s. yðr (waylay you) þá er þér farit sunnan, 261; s. honum ef hann færi austan, Orkn. 406; hann sætti þar skipum ok rænti, Hkr. iii. 336; sæta því er Áki færi aptr, … ok taka hann af lífi, Fms. xi. 46; þessu sætir Sturlaugr ok höggr, Fas. iii. 331; s. áverkum við e-n, Orkn. 408, Fbr. 29; s. uppgöngum við Birkibeina, Fms. v.ii. 73; s. fláráðum við e-n, Boll. 348; s. leyni-brögðum, Fms. v. 257.

sæta

2. to undergo, expose oneself to; sæta fjándskap af e-m, Sks. 268; s. mótgang eðr fjándskap af e-m, Fms. v.i. 280; s. af mér reiði ok refsingum, i. 282, Eg. 89; er sá heimskr er sætir því (waits for), at annarr göri eptir hans daga, Hom. 153.

sæta

3. to amount to; þat sætti vetrum eigi allfám, Eg. 512; þat er nauðsynjum sætti, Hom. 129; gripum er honum þætti görsemum sæta, Landn. 331 (Mantissa); geta þess er mér þykkir mestum tíðindum sæta, Fms. v.i. 240; þau áhlaup er geig sætti, 656 B. 1; var á henni hugar-ótti ok kvíði svá at meinum sætti, in an alarming degree, Fms. v.. 353; hví mundi þat sæta, what is the reason? Nj. 67; hann spurði hví (dat.) þat sætti, asked how it came about? what was the reason? Fms. i. 302, vii. 353; hann vildi vita hverju um sætti, er jarl hafði ekki komit, xi. 11; hvat sætir þyss þeim ok hlaupum? Gísl. 143; þessi tvau orðin er sæta (which regard) sannindum ok réttindum, Band. 18 new Ed.

sæta

II. sæta hey, to stack hay, put it into ricks (sæti).

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛋᛅᛏᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Similar entries:

• Sæta (I)