Seðja
Old Norse Dictionary - seðja
Meaning of Old Norse word "seðja"
As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:
Old Norse word seðja can mean:seðja
- seðja
- pres. seð, pret. saddi, subj. seddi, part. saddr; [Goth. saþan, sôþ, supposed from ga-soþjan; A. S. sadjan; O. H. G. satjan; Lat. satiare]:—to satiate, feed; Gera ok Freka seðr, Gm. 19; S. e-n af e-u, or á e-u, S. hrafn af hræjum, Hkv. 1. 43, FaS. i. 140; S. hrafn á holdi, Korm. (in a verse); og hann girnfist að S. sik af þeim molum sem féllu af borðum hins ríka, Luke xvi. 21: metaph., Stj. 29; at ek skylda sadda hafa yðra fýst á minni frásögn, 655 xxx. A. 4; S. fenginn hungr á nýju ránfengi, Al. 83: S. e-n e-u, S. oss sínum málum helgum, 625. 79; S. þorsta, to slake the thirst, Magn. 486.
- seðja
- II. reflex. seðjask, to be sated, eat one’s fill; vitnir seðsk. the wolf is sated, Edda (Ht.) 9; seðjask Sæhrímni, Gm.; vér söddumk af konunglegri sælu, Al. 165; seðjask á e-u, 677. 3; láta verða sadda sína reiði, Al. 106.
- seðja
- III. part. saddr, [Germ. satt], sated, having eaten one’s fill, eg er saddr; vera S. á e-u, to have got enough of, Ld. 98; full-S.
Possible runic inscription in Younger Futhark:ᛋᛁᚦᛁᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements
Abbreviations used:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Goth.
- Gothic.
- l.
- line.
- Lat.
- Latin.
- m.
- masculine.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
- n.
- neuter.
- O. H. G.
- Old High German.
- part.
- participle.
- pres.
- present.
- pret.
- preterite.
- S.
- Saga.
- subj.
- subjunctive.
- v.
- vide.
- reflex.
- retlexive.
- Germ.
- German.
Works & Authors cited:
- Al.
- Alexanders Saga. (G. I.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Gm.
- Grímnis-mál. (A. I.)
- Hkv.
- Helga-kviða Hundingsbana. (A. II.)
- Korm.
- Kormaks Saga. (D. II.)
- Magn.
- Magnús Saga jarls. (E. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Ht.
- Hátta-tal. (C. I.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)