Þarnask

Old Norse Dictionary - þarnask

Meaning of Old Norse word "þarnask"

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

þarnask
að, (qs. þarfnask), to want, lack, be without; svá at vit þarnimk eigi alla góða hluti, Fms. i. 263; þeir er þarnask sína jartein, Skálda 168; þarnask þess sem hann beiðisk, not to get it, K. Á. 230; en þau þarnast hitt er þarf, Fb. ii. 13; nú léði Guð honum ljóss þess er hann hafði lengi þarnast, Hom, 111.; sem hann þarnask ok hans heimamenn, K. Á. 78; alla bús-búhluti þá er þat bú má eigi þarnask, Grág. ii. 42; nær hann má í frelsi bera hött eða kveif, eða nær hann skal þarnask, when he shall wear it and when he shall want it, Sks. 434 B: impers., tjaldstað ok hrossa-beit sem þeim þarnast, Pm. 38.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚦᛅᚱᚾᛅᛋᚴ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

impers.
impersonal.
m.
masculine.
pers.
person.
qs.
quasi.

Works & Authors cited:

Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
K. Á.
Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)
Pm.
Pétrs-máldagi. (J. I.)
Skálda
Skálda. (H. I.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
➞ See all works cited in the dictionary

Back