Þili

Old Norse Dictionary - þili

Meaning of Old Norse word "þili"

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

þili
n., mod. þil, [A. S. þil; akin to fjöl, q. v.], a deal, wainscot, plank, partition; þau þili héldusk, Fbr. 82; þilinn öðrum þiljum, 44 new Ed.; þeir brutu upp þilit, Eg. 235; síðan hneig hón upp at þilinu ok mataðisk eigi, Lv. 38; Njáll var komin í rekkju, heyrði hann at öx kom við þilit, Nj. 68; í dyri-stafi eða þili, BS. i. 508 (Sturl. ii. 49, l. c. þil); milli þilis ok hans, FS. 7; hvárt viltú heldr liggja við stokk eðr þil(i), Sturl. ii. 207: bekk-þili, skjald-þili, vegg-þili.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚦᛁᛚᛁ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

A. S.
Anglo-Saxon.
l.
line.
l. c.
loco citato.
mod.
modern.
n.
neuter.
q. v.
quod vide.
S.
Saga.
v.
vide.

Works & Authors cited:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fbr.
Fóstbræðra Saga. (D. II.)
Fs.
Forn-sögur. (D. II.)
Lv.
Ljósvetninga Saga. (D. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
➞ See all works cited in the dictionary

Back