Þjóna

Old Norse Dictionary - þjóna

Meaning of Old Norse word "þjóna"

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

Old Norse word þjóna can mean:þjóna

þjóna
að, [A. S. þenian; O. H. G. diunon; Germ. dienen; mod. Dan. tjene, Swed. tjäna, mod. Icel. þéna; the proper Dan. form would be tyne]:—to serve; settisk hann heima ok þjónaði ekki konungi, Eg. 83; þessi guðin er þú þjónar, serves, worships, FmS. i. 97; líf ok dauði þjóna Dróttni, 623. 27; þjóna Guði, Stj. 375; þjóna til e-s, to serve, pay homage to, of allegiance; kvaðsk hann skyldr at þ. til konungs, FmS. ix. 431; engi vildi til þeirra þjóna upp frá því, xi. 334; þeir er til hans (i. e. Christ) þjóna, Mar.; þjóna til hans né annarra, FmS. iv. 23: þjóna undir e-n, to serve under one, Sturl. ii. 4: absol., Jb. 383.
þjóna
2. to attend on as a servant, wait on, with dat., Stj. 441; hón þjónaði honum eigi verr enn bónda sínum, Nj. 62; lét göra honum laug ok þjónaði honum sjálfr, FmS. vi. 303; þ. at konungs-borði, Fb. ii. 428; þ. fyrir borði, FmS. vii. 84: in Icel. households chiefly used of maid-servants, cp. Ld. ch. 11.
þjóna
3. in eccl. sense, to perform service; þjóna kirkju (dat.), BS. i. 179, Hom.; þ. kapellu, D. n. ii. 338.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚦᛁᚢᚾᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

absol.
absolute, absolutely.
A. S.
Anglo-Saxon.
Dan.
Danish.
Germ.
German.
Icel.
Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.
i. e.
id est.
l.
line.
m.
masculine.
mod.
modern.
n.
neuter.
O. H. G.
Old High German.
S.
Saga.
Swed.
Swedish.
v.
vide.
þ.
þáttr.
ch.
chapter.
cp.
compare.
dat.
dative.
eccl.
ecclesiastical.

Works & Authors cited:

Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Jb.
Jóns-bók. (B. III.)
Mar.
Maríu Saga. (F. III.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
D. N.
Diplomatarium Norvagicum. (J. II.)
Hom.
Homiliu-bók. (F. II.)
➞ See all works cited in the dictionary

Back