Þó

Old Norse Dictionary - þó

Meaning of Old Norse word "þó"

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

Old Norse word þó can mean:þó

þó
conj. [Goth. þau or þau-h = ἄν, ni-þau = οὐκ ἄν; A. S. þeah; Engl. though; O. H. G. doh; Germ. doch; Dan. dog; the Icel. being a contracted form; this particle was originally pronominal, the h being a suffix; see Grimm’s Gramm. iii. 176, 177.]
þó
A. Though, yet, but yet, nevertheless; hefir mér þó tvennt um sýnzt, … en þó hefi ek í einum stað á stofnat, Nj. 3; þeir vóru síð búnir, ok sigldu þó á haf, 281; en þó vil ek mik eigi frá kjósa, FmS. vi. 10; ok fengit þó minna hlut, vii. 256; en ef eigi náir þeim, þá er þó rétt, at…, Grág. i. 207; svá þó (yet so) at biskup væri skaðlauss, Dipl. v. 2; en ef þeir setja lík niðr þó at hváru, nevertheless, n. G. l. i. 347; eigi var skegglauss Þorvaldr bóndi þinn, ok réttú þó honum bana, Nj. 52; ok vartú þó vetri ellri, FmS. vii. 119.
þó
II. connected with other particles:
þó
1. er þó, ‘as though,’ considering that, yet after all, or the like; er þó hafði hann tekit við Birni, Eg. 166; er þér þreytið þetta mál þó svá mjök, FmS. vii. 169; er þó buðu þeir honum svá góða kosti, ix. 398; þú hrópar sonu Njáls ok sjálfan hann er þó er mest vert, Nj. 68: dropping the particle ‘er,’ þó hefir hann at sjálfvilja sínum farit þingat á fund yðvarn, Eg. 424; biðja vil ek henni friðar, þó hefir hón mitt traust sótt, Mork. 204; fari á land heiðit, þó vill hann eigi Kristinn vera, n. G. l. i. 341; eigi mun ek drepa þik, þó biðr þú miskunnar, SkS. 740.
þó
2. ok þó, and even; en Símon læzk Guð vera, er hann er maðr ok þó íllr, S. says he is a god, being a man, and even a bad one. Post. 656 C. 28; mörgum mönnum ófróðum ok þó óvitrum, ill-informed and unwise to boot, BS. i. 59; sagði þeim öngan frama at drepa fá menn ok þó áðr ílla leikna, FmS. ix. 47; væri þat mönnum skyldugt ok þó nauðsynligt, SkS. 45 B; rjúf aldri sætt … ok þó sízt á þvi máíi, Nj. 85.
þó
B. þó-at, and contr. þótt, although, even though:
þó
I. separated, þo … at, þó er rétt at nýta, at hann sé fyrr skorinn, it is still right …, even though, even in case that …, K. Þ. K. 134.
þó
II. þó at, although; heimsku mæla skaltu, þó at þú vel hvat vitir, thou speakest vain, ‘although thou knowest all well,’ Em. 3; hann rengði til augum, þó at úskygn væri, FmS. ii. 59; þeir máttu eigi vita hvárt hann var á lífi eðr eigi, þó at hann færi þaðan vetr-gamall, i. 185; at oss Íslendingum kippi á kyn, þó at vér gangim heldr fyrir blíðu en stríðu, ii. 34: somewhat irregular is the usage in, munu vér því eigi várkynna öðrum, þó at hér skatyrðisk, we will not excuse others for using bad words, Ísl. ii. 384; eigi vanntú framarr en þú áttir, þó at þú hefndir föður þíns, thou didst not more than what was right when thou didst avenge thy father, Sd. 190.
þó
2. dropping the ‘at;’ en Sverri studdi hvárki fé né frændr þó (at) hann kæmi ungr ok einmana ok öllum ókunnigr inn í landit (coming as he did young, etc.), FmS. viii. 3; eigi met ek þat til óvirðingar þó ek fóstra honum barn, vi. 5; þó þeir sé svá miök þrengðir at, although they be so oppressed that …, Hom. 38; þó þú sért lítillar ættar, FmS. vi. 10; þó ek gefi yðr frjálsa, id.
þó
III. contracted þótt = þóat, although; with subj., þótt hón hafi …, Grág. i. 228; varðar þat skóggang, þótt þat verði fjörbaugs-garð, ef þat færi eitt saman, ii. 10; halda máttú þessu sæti, þótt hón komi sjálf til, Nj. 6; þetta væri at vísu lög, þótt fáir kunni, 237: þó (yet still) hafa húsfreyjur verit góðar, þótt (although) eigi hafi staðit í mannráðum, 53 (repeating the particle þó); er ek hirði aldri þótt drepizk, 85; en létir hann eigi gjalda, þótt hann hefndi bróður síns, Eg. 174; at Eríkr konungr léti sér óþokka í, þótt Hákon konungr léti brenna Vermaland, that king H. had burned W., FmS. x. 27; engi maðr skal banna för fjörbaugs-manni, þótt fé eigi at þeim, Grág. i. 90:—special usages, at hann væri at vísu mestr laga-maðr, þótt reyna þyrfti, even if that should be tried, Nj. 237; nær ætla ek þat lögum Íra, þótt þeir kalli fé þetta vágrek, Ld. 76.
þó
2. as a Latinism with no verb following; gef þú mér þó at óverðugri, da mihi quamvis indignae, Stj.; dreifðum vér guðs úvini þótt með drápi ranglátra, Már.
þó
3. ef tveir menn eigu bú saman ok hafa þeir öngan griðimann ok er þótt (nevertheless) réttr annarr þeirra í kvöð, Grág. ii. 44; better þó (but this is very rare); skorti þar eigi mjólk, þótt hann hefði vitað hvers við þurfti, as if he had known, Finnb. 234.
þó
4. suffixing -tú (i. e. thou), although thou; ekki fer ek at, þóttú hafir svelt þik til fjár, Nj. 18; muntú þykkja röskr maðr, þóttú hafir ratað í stórvirki þetta, 257.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚦᚢ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

A. S.
Anglo-Saxon.
conj.
conjunction.
Dan.
Danish.
Engl.
English.
Germ.
German.
gl.
glossary.
Goth.
Gothic.
Icel.
Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.
l.
line.
m.
masculine.
n.
neuter.
O. H. G.
Old High German.
S.
Saga.
L.
Linnæus.
pl.
plural.
v.
vide.
contr.
contracted.
etc.
et cetera.
id.
idem, referring to the passage quoted or to the translation
subj.
subjunctive.
i. e.
id est.

Works & Authors cited:

Dipl.
Diplomatarium. (J. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
N. G. L.
Norges Gamle Love. (B. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Mork.
Morkinskinna. (E. I.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Post.
Postula Sögur. (F. III.)
K. Þ. K.
Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
Em.
Eiríks-mál. (A. III.)
Sd.
Svarfdæla Saga. (D. II.)
Hom.
Homiliu-bók. (F. II.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Finnb.
Finnboga Saga. (D. V.)
➞ See all works cited in the dictionary

Back