Ungr

Old Norse Dictionary - ungr

Meaning of Old Norse word "ungr"

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

Old Norse word ungr can mean:ungr

ungr
ung, ungt, adj., compar. yngri, superl. yngstr; for the form jungr see p. 327, col. 1: [Goth. juggs, compar. juhiza; A. S. geong; Engl. young; O. H. G. and Germ. jung; Dutch jong; but Dan.-Swed. ung; cp. Lat. juvenis.]
ungr
β. an older and obsolete compar. œri or œrri, early Dan. urœ; þótta’k hæfr þá er vórum œri, Korm. (in a verse); öngr mannr œri honum, Orkn. (in a verse); œri endr bar ek mærð ór hendi, Edda (in a verse); fylkir œri þér fórat heiman, Ó. H. (in a verse): in prose, hit ellra barn má œra (madden) it œrra (the younger), Skálda 162 (Thorodd); engi œri enn áttján vetra gamall, FmS. xi. 90; þú er miklu œri maðr at aldri, 93 (yngri, v. l. of the later vellums); eigi skyldi øri djáknar enn hálf-þrítugir, Greg. 60; tungl tveim nóttum œra, Rb. 1812. 52; skal þat eigi vesa œra an fimtán nátta (spelt eora), 20; ok skal þat vesa at eora (æra) tungl, 57; enum eorum tunglum, 55; gott æ ørum mönnum, Landn. (Hb.) 45; þá telja Paktar nótt œri (ærna Ed.), Rb. 32; þó at eigi sé þú œri at vetra-tali, Þiðr. 339: the superl. ærstr occurs but a single time, hann rauð œrstr (youngest, i. e. while quite young) úlfs fót, Ó. H. (in a verse). According to Thorodd the grammarian the œ in œri was sounded as a nasal diphthong, indicating its contraction, (cp. Goth. juhiza), and distinguished from the verb œra (from órar, q. v.) with its pure diphthong.
ungr
B. USAGE.—Young; ungir ok bernskir, FmS. i. 22; þá er þér vórut yngri, Nj. 198; hinn yngra manninn, FmS. vi. 187; hann var þeirra yngstr, Nj. 269; kært görðisk með þessum yngrum mönnum, Ld. 160; tvau naut við kú ef yngri eru, Grág. i. 147; ungra manna, ii. 11; á unga aldri, in one’s youth, 623. 59: sayings, ungr skal at ungum vega, Ísl. ii. 309; upp at eins er ungum vegar, the way of the young is upwards, Mkv.; ungr má en gamall skal, see skulu; lengi man þat er ungr getr, 248; þeygi á saman gamalt og ungt, Úlf. 3. 44; vera ungr í annat sinn,—eptir þat stóð Hákon upp ok talaði, mæltu þá tveir ok tveir sín í milli, at þar væri þá kominn Haraldr inn Hárfagri, ok orðinn ungr í annat sinn, Hkr. i. 125, Gísl. 84; cp. ‘Hamilcarem juvenem redditum sibi veteres milites credere,’ Livy xxi. 4.
ungr
2. young, recent; ungir í Kristninni, FmS. i. 244; Ljótr mælti, ung er nú trúan, Valla l. 209; hann kvað ungt vinfengi þeirra Bjarnar, Bjarn. 56.
ungr
II. Ungi or inn Ungi, as a nickname, the Younger, Junior = Lat. minor, opp. to inn Gamli; Eindriði ungi, Hákon ungi, Kolbeinn ungi, see gamall III.
ungr
C. -ungr, an inflexion, see Gramm.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚢᚾᚴᚱ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

adj.
adjective.
A. S.
Anglo-Saxon.
compar.
comparative.
cp.
compare.
Dan.
Danish.
Engl.
English.
Germ.
German.
gl.
glossary.
Goth.
Gothic.
l.
line.
Lat.
Latin.
m.
masculine.
n.
neuter.
O. H. G.
Old High German.
S.
Saga.
superl.
superlative.
Swed.
Swedish.
i. e.
id est.
q. v.
quod vide.
v.
vide.
v. l.
varia lectio.
f.
feminine.
L.
Linnæus.
opp.
opposed.

Works & Authors cited:

Edda
Edda. (C. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Greg.
Gregory. (F. II.)
Hb.
Hauks-bók. (H. IV.)
Korm.
Kormaks Saga. (D. II.)
Landn.
Landnáma. (D. I.)
Orkn.
Orkneyinga Saga. (E. II.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
Rb.
Rímbegla. (H. III.)
Skálda
Skálda. (H. I.)
Þiðr.
Þiðreks Saga. (G. I.)
Gísl.
Gísla Saga. (D. II.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
Mkv.
Málshátta-kvæði. (A. III.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Úlf.
Úlfars-rímur.
Bjarn.
Bjarnar Saga. (D. II.)
Valla L.
Valla Ljóts Saga. (D. II.)
➞ See all works cited in the dictionary

Back