Víss

Old Norse Dictionary - víss

Meaning of Old Norse word "víss"

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

Old Norse word víss can mean:víss

víss
adj., gen. pl. víssa, Skm. 17; dat. sing. f. víssi (like hvassa, laussa, laussi); [Ulf. weis, in hindar-weis, un-weis, fulla-weis; A. S. wîs; Engl. wise; O. H. G. wisi; Germ. weise; Dutch wijze; Dan.-Swed. vis]:—certain; þótt ek vita vísan bana minn, Nj. 95; liðu svá sex ár at þetta varð ekki víst, was not known, Ísl. ii. 200; vísar eignir konungs (= vísaeyrir), FmS. vii. 20; úvísa-vargr, see p. 667; verða e-s víss, to ascertain, become aware of; þessa mun ek skjótt víss verða, Nj. 11; ek mun þessa brátt víss verða af konungi, Eg. 54; göra hann varan við svikræði, er hann varð víss, FmS. vi. 41; verða víss þessarrar ráða-görðar, Nj. 80; er Egill er víss orðinn þessara tíðenda, Eg. 406; er þeir vóru vísir orðnir alls ins sanna, 123; mun þessa aldri víst verða, Fb. i. 554: vís ván, þá er þó vís ván, at þeygi vili allir til eins færa ef máli skiptir allra helzt í lögum, Skálda (Thorodd); þá skjótumk ek yfir, sem vís ván er, as is to be expected, id.
víss
II. wise; vísa menn af ú-vísum, Stj. 191, v. l.; inn vísi sagna-maðr Josephus, 43; Ingjaldr var enn vísasti maðr í öllu, FaS. ii. 505, Rb. 466: allit., víssa Vana (gen. pl.), Skm. 17; með vísum Vönum, Vþm. 39, but in this sense ‘vitr’ (q. v.) is more used.
víss
III. neut. as adverb (Germ. ge-wiss); má slíkt víst útrúligt þykkja, FmS. x. 309; þar eru víst píslar-staðir, SkS. 154; vita e-t víst, to know for certain, Rb. 2; þat vil ek víst, surely I will, Nj. 41; þeir báðu hann drekka soðit, hann vill þat víst eigi, that he would by no means do, FmS. i. 35; víst eigi, certainly not, Sturl. i. 84 C; it vísasta, most certainly, Hom. 5; at vísu, certainly, surely; hann hefir þat at vísu í hug sér, Ld. 40; vill konungr nú at vísu láta undan bera, FmS. xi. 69: til víss, for certain; hann lézk kenna Bæring til víss, Bær. 16; er Æsirnir sá þat til víss, at þar var bergrisi kominn, Edda 26; þat vitum vér til víss, at …, FmS. xi. 380; sjá fyrir víst, Stj. 213.
víss
IV. víss vitandi, intentionally, knowingly; in two words, göra víss vitandi, Stj. 39; enda varðar ok fjörbaugs-garð öllum þeim mönnum sem samskipa fénu fara útan vísir vitendr, Grág. (Kb.) i. 243; at hann hafi þá konu fastnat víss vitandi, ii. 35: in mod. usage, vís-vitandi, indecl., in one word.
víss
V. of mind or manners, in compds as bragð-víss, wily; dramb-víss, læ-víss, qq. v.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚢᛁᛋᛋ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

adj.
adjective.
A. S.
Anglo-Saxon.
Dan.
Danish.
dat.
dative.
Engl.
English.
f.
feminine.
gen.
genitive.
Germ.
German.
gl.
glossary.
id.
idem, referring to the passage quoted or to the translation
l.
line.
m.
masculine.
n.
neuter.
O. H. G.
Old High German.
pl.
plural.
S.
Saga.
sing.
singular.
Swed.
Swedish.
Ulf.
Ulfilas.
allit.
alliteration, alliterative.
lit.
literally.
q. v.
quod vide.
v.
vide.
v. l.
varia lectio.
neut.
neuter.
decl.
declined.
indecl.
indeclinable.
mod.
modern.

Works & Authors cited:

Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Skálda
Skálda. (H. I.)
Skm.
Skírnis-mál. (A. I.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Rb.
Rímbegla. (H. III.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Vþm.
Vafþrúðnis-mál. (A. I.)
Bær.
Bærings Saga. (G. II.)
Edda
Edda. (C. I.)
Hom.
Homiliu-bók. (F. II.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Kb.
Konungs-bók. (B. I, C. I, etc.)
➞ See all works cited in the dictionary

Back