1 vissa
u, f. certain knowledge, certainty; hafa vissu af e-u, to have a certainty, certain knowledge of, Stj. 12; hafa örugga vissu af hvar hann er, id.; þó at hann hefði eigi fulla vissa af hverr sá Guð var, Fms. ii. 47; hafa skynsemd eðr vissu af e-u, i. 138; útan alla vissu, Stj. 6; göra e-m vissu af e-u, to give notice of, Grett. 68 new Ed., Fas. iii. 118, Fb. iii. 316; þá kom sú vissa (certain news) norðan frá Hólum, at …, Bs. i. 824; vita sína fulla vissu, to know for certain, Rétt. 30.
2 vissa
2. a surety, as a law term; setja vissu fyrir e-u, N. G. L. ii. 336, D. N. i. 480.