Efna

Betydningen af oldnorske ordet "efna"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

Oldnorske ordet efna kan betyde:efna

efna

d, (að, Nj. 189, FmS. ix. 453, xi. 286), [Swed. ämna; A. S. efnan, æfnan, = to perform]:—to perform, chiefly to fulfil a vow or the terms agreed upon; e. orð sín, to keep one’s word, FmS. i. 4; þat efndi Gunnarr, Nj. 45; þat skal ek e. sem ek hét þar um, FmS. i. 217; e. sætt, to fulfil an agreement, Nj. 258: Ólafr efnir vel við ambáttina, Olave behaved well to the handmaid, Ld. 156.

efna

β. reflex. to turn out so and so, come to a certain issue; efndisk þat ok vel, Nj. 72; þat efnask (better efnisk) opt illa, it comes to a bad end, 189.

efna

II. efna, að, to prepare for a thing, make arrangements; ekki er þess getið at hann efnaði til um fégjaldit, FmS. xi. 286; hann efnaði þar til vetrsetu, x. 1; þeir efnuðu til vetrsetu í Oslo, ix. 453; þar hafði Ólafr konungr efnat til kaupstaðar, king O. had there founded a town, iv. 93: efnaði Ólafr konungr þá til ágætrar veizlu, king O. made a great feast, ii. 133; þeir Ingjaldr efna þar seið, Ingjald made a great sacrifice, feast, FS. 19.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᛁᚠᚾᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser