Efna
Norrøn Ordbok - efna
Betydning av det norrøne ordet "efna"
Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:
Det norrøne ordet efna kan bety:efna
- efna
- d, (að, Nj. 189, FmS. ix. 453, xi. 286), [Swed. ämna; A. S. efnan, æfnan, = to perform]:—to perform, chiefly to fulfil a vow or the terms agreed upon; e. orð sín, to keep one’s word, FmS. i. 4; þat efndi Gunnarr, Nj. 45; þat skal ek e. sem ek hét þar um, FmS. i. 217; e. sætt, to fulfil an agreement, Nj. 258: Ólafr efnir vel við ambáttina, Olave behaved well to the handmaid, Ld. 156.
- efna
- β. reflex. to turn out so and so, come to a certain issue; efndisk þat ok vel, Nj. 72; þat efnask (better efnisk) opt illa, it comes to a bad end, 189.
- efna
- II. efna, að, to prepare for a thing, make arrangements; ekki er þess getið at hann efnaði til um fégjaldit, FmS. xi. 286; hann efnaði þar til vetrsetu, x. 1; þeir efnuðu til vetrsetu í Oslo, ix. 453; þar hafði Ólafr konungr efnat til kaupstaðar, king O. had there founded a town, iv. 93: efnaði Ólafr konungr þá til ágætrar veizlu, king O. made a great feast, ii. 133; þeir Ingjaldr efna þar seið, Ingjald made a great sacrifice, feast, FS. 19.
Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᛁᚠᚾᛅ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger
Forkortelser brukt:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- S.
- Saga.
- Swed.
- Swedish.
- reflex.
- retlexive.
- v.
- vide.
Siterte verk og forfattere:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)