Erfiða

Betydningen af oldnorske ordet "erfiða"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

erfiða

or erviða, að, [Goth. arbaidjan = κοπιαν; early Germ. erbeiten; mod. Germ. arbeiten; mod. Dan. arbeide is borrowed from Germ.]:—to toil, labour, Edda 149 (pref.), 677. 11; allir þér sem erviðið og þunga eruð hlaðnir, Matth. xi. 28: metaph., e. e-m, to cause one toil and trouble, Bs. i. 726: trans., e. jörðina, to till the earth, Stj. 30: impers., sóttar-far hans erfiðaði, his illness grew worse, Fms. x. 147. In the Icel. n. T. it is sometimes used in the same passages which have arbaidjan in Ulf., e. g. heldr hefi eg miklu meir erfiðað en allir þeir aðrir, 1 Cor. xv. 10; öllum þeim sem styrkja til og erfiða, xvi. 16; að eg hafi til einskis erfiðað hjá yðr, Gal. iv. 11; heldr erfiði og afli með höndum, Ephes. iv. 28; hvar fyrir eg erfiða og stríði, Col. i. 29; þá sem erfiða meðal yðar, 1 Thess. v. 12; því at til þess hins sama erfiðum vér einnig, 1 Tim. iv. 10; in 2 Tim. ii. 6 the Icel. text has ‘sá sem akrinn erjar.’

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᛁᚱᚠᛁᚦᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser