Gnesta

Old Norse Dictionary - gnesta

Betydningen af oldnorske ordet "gnesta"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

gnesta
pret. gnast, pl. gnustu, [A. S. gnæstan], to crack; hlíf gnast við hlíf, Skálda (in a verse); viðir brotna eðr gnesta, 169; málmar gnustu, Hallfred; gnestr hann (the sword) hátt í þeirra hausum, FaS. i. 102: the phrase, g. í eyrum e-s, to tinkle in one’s ears; múgrinn æpti svá at gnast í eyrum borgar-manna, Stj. 360, 647. 2 Kings xxi. 12; þessi ódæmi sem öllum mönnum gnestr í eyrum, Mar.; gnustu þá saman vápnin, Sturl. iii. 174; ok gnestr í steininum, BS. i. 601; gnast í brynjunni, Karl. 175.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚴᚾᛁᛋᛏᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser

Forkortelser brugt:

A. S.
Anglo-Saxon.
l.
line.
pl.
plural.
pret.
preterite.
S.
Saga.

Værker & Forfattere citeret:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Karl.
Karla-magnús Saga. (G. I.)
Mar.
Maríu Saga. (F. III.)
Skálda
Skálda. (H. I.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
➞ Se alle citerede værker i ordbogen

Back