Gnesta
Słownik staronordyjski - gnesta
Znaczenie staronordyjskiego słowa "gnesta"
Zgodnie z definicją słownika Cleasby & Vigfusson z języka staronordyjskiego na angielski:
- gnesta
- pret. gnast, pl. gnustu, [A. S. gnæstan], to crack; hlíf gnast við hlíf, Skálda (in a verse); viðir brotna eðr gnesta, 169; málmar gnustu, Hallfred; gnestr hann (the sword) hátt í þeirra hausum, FaS. i. 102: the phrase, g. í eyrum e-s, to tinkle in one’s ears; múgrinn æpti svá at gnast í eyrum borgar-manna, Stj. 360, 647. 2 Kings xxi. 12; þessi ódæmi sem öllum mönnum gnestr í eyrum, Mar.; gnustu þá saman vápnin, Sturl. iii. 174; ok gnestr í steininum, BS. i. 601; gnast í brynjunni, Karl. 175.
Możliwa inskrypcja runiczna w młodszych Fuþark:ᚴᚾᛁᛋᛏᛅ
Runy młodszego Fuþark były używane od VIII do XII wieku w Skandynawii i ich osadach zamorskich
Używane skróty:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- l.
- line.
- pl.
- plural.
- pret.
- preterite.
- S.
- Saga.
Prac i autorów cytowanych:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Karl.
- Karla-magnús Saga. (G. I.)
- Mar.
- Maríu Saga. (F. III.)
- Skálda
- Skálda. (H. I.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)