Hnjóða

Old Norse Dictionary - hnjóða

Betydningen af oldnorske ordet "hnjóða"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

hnjóða
pres. hnýð, pret. hnauð, pl. hnuðu, part. hnoðinn; [cp. Ulf. hnuþo = σκόλοψ, 2 Cor. xii. 7]:—to rivet, clinch; Helgi hnauð hjalt á sverð, Nj. 66; hann þrífr upp nefsteðja einn mikinn, þar hafði Vigfúss áðr hnoðit við sverðs-hjölt sín, Fms. xi. 133; hnjóða rauða, to forge iron, Fs. 177 (in a verse), cp. Fms. i. 177; spjót ok tveir geirnaglar í, eða sá einn er í gegnum stendr, ok hnoðit (noðin, v. l.) at báða vega, N. G. l. ii. 42; ási hnauð hjarta (acc.) við síðu, the yard has clinched ribs and heart together, Fs. 113 (in a-verse); marr hnauð mínum (munar?) knerri, id.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚼᚾᛁᚢᚦᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser

Forkortelser brugt:

acc.
accusative.
cp.
compare.
f.
feminine.
id.
idem, referring to the passage quoted or to the translation
l.
line.
L.
Linnæus.
part.
participle.
pl.
plural.
pres.
present.
pret.
preterite.
Ulf.
Ulfilas.
v.
vide.
v. l.
varia lectio.

Værker & Forfattere citeret:

Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Fs.
Forn-sögur. (D. II.)
N. G. L.
Norges Gamle Love. (B. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
➞ Se alle citerede værker i ordbogen

Back